Ik zal nooit in mijn leven een CEO functie combineren met alcohol
Inleiding
Andy Moore, een CEO van “Hello Sunday Morning”, brengt ons op de hoogte van zijn alcoholreis tot nu toe en legt uit waarom alcohol en leiderschappen niet samengaan.
Het is meer dan negen maanden geleden dat ik nog alcohol gedronken heb. En vandaag is het de eerste keer dat ik dit publiekelijk zeg. Ik was zo goed als gestopt sinds 2017, maar dronk nog steeds een drankje of twee op sociale evenementen. Eind vorig jaar besefte ik dat ik nog steeds triggers had en stopte er dan helemaal mee.
Sindsdien heb ik een haat- liefdeverhouding met alcohol. Ik vond het geweldig als ik dronk, haatte mezelf als ik dat niet deed. Dit ging zo door tot 2017.
In deze blog wil ik het hebben over de voordelen en uitdagingen die ik heb gehad sinds mijn relatie met alcohol wijzigde, en hoe ik de meeste dingen nu aanpak die ik voordien door de alcohol nooit zou gekund hebben.
De uitdagingen
Mijn grootste uitdaging, en daar werk ik nu nog steeds aan, is toen de wolk alcohol uit mijn leven was verdwenen, ik merkte dat:
- Wat voor een angstig persoon ik ben;
- Ik geen emotioneel woordenboek had om op te roepen als ik iets voelde;
- Ik supergevoelig was
Ik had geen idee hoe ik moest benoemen hoe ik me voelde. Het voelde allemaal hetzelfde aan voor mij. Het was angst. Angst werd gemakkelijk getriggerd omdat alles persoonlijk aanvoelde. Ik realiseerde me dat ik niets had gedaan met mijn jeugdproblemen. Ik had ze naar beneden geduwd.
Ik weet nu dat de meeste mensen hiermee worstelen, ongeacht of alcohol al dan niet hun leven beheerst. Maar voor mij kwamen de angst, de emotionele onvolwassenheid en de gevoeligheid als een donderslag bij heldere hemel. Ik was er helemaal niet op voorbereid en er kwamen gevoelens naar boven die ik al jaren onderdrukte.
Ik leerde ook dat mijn standaard coping-mechanisme was gebaseerd op mij verstoppen als dingen te veel werden.
En nu?
Het was moeilijk om aan deze eerste uitdagingen te werken. Ik wil het niet minimaliseren. Het was moeilijk. Maar het werk is het waard geweest. Het heeft mijn leven veel meer verrijkt dan ik ooit zou hebben gedacht. Ik ben veerkrachtiger, medelevender, heb veel meer geduld en heb geleerd, en nog steeds, hoe ik over mijn gevoel kan communiceren. Mijn angst is afgenomen en ik ben niet meer zo gevoelig. Ik ben er van overtuigd dat een bepaald niveau van gevoeligheid een superkracht kan zijn als het goed wordt gebruikt. Ik wil die gevoeligheid niet meer kwijtraken.
Het klinkt als er zware reis. Waarom zou je door de pijn gaan?
Goeie vraag. Ik vraag mezelf soms hetzelfde af. Maar één ding weet ik zeker: ik ben een betere leider, een betere echtgenoot en een betere vader zonder alcohol in mijn leven.
Ik zou nooit CEO zijn geworden moest drank nog in mijn leven aanwezig zijn. De pijnen van angst, de enorme twijfels over mezelf, het uitstelgedrag – deze zijn verlammend op elke dag van de week, maar als leider dien ik aanwezig te zijn, moet ik moeilijke beslissingen kunnen nemen en heb ik de nodige energie nodig om dit te doen. Alcohol berooft je van deze dingen.
Begrijp me niet verkeerd, ik heb nog een lange weg te gaan. Van nature uit kruip ik in een bal en verstop ik me in een hoek als het te veel wordt. Ik vind het nog steeds moeilijk om mij emoties te verwerken.
Dingen voelen en waarderen is een geschenk. Dat is toch zeker de moeite waarde om voor te vechten, niet?
